همراه با API جدید، توییتر شرایط API را نیز به روز کرده است (آنچه توییتر آن را “قوانین خود” می نامد. جاده») و نیازهای نمایش.
در پست وبلاگ خود، جیسون کاستا از توییتر تمام تلاش خود را کرد تا یکی از بزرگترین شکایات جامعه توسعه دهندگان در مورد API محدودتر – محدودیت 100000 توکن کاربر – را روشن کند. Costa میگوید که این فقط برای برنامههای خاصی اعمال میشود:
محدودیت رمز 100000 کاربر فقط برای مجموعه کوچکی از مشتریانی که تجربه اصلی توییتر را تکرار می کنند اعمال می شود. این برای اکثر برنامه های کاربردی دیگر در اکوسیستم گسترده تر اعمال نمی شود.
هدف توییتر از سختتر کردن API خود، اطمینان از تجربه کاربری روانتر و سازگارتر در بسیاری از برنامههایی است که با توییتر ادغام میشوند. مهمتر از همه، توییتر میخواهد تجربه تعامل با توییتها یکسان باشد، چه کاربر در Twitter.com باشد، چه در برنامههای رسمی توییتر، یا یکی از بسیاری از مشتریهای شخص ثالث توییتر.
گرچه بسیاری از توسعه دهندگان عصبانیت/ناامیدی خود را نسبت به تغییرات توییتر ابراز کرده اند (اما نه همه ناراضی هستند)، توییتر دلایل تجاری منطقی و مشروعی برای داشتن یک تجربه توئیت ثابت دارد: برای فروش بهتر تبلیغات و رشد کسب و کار خود به آن نیاز دارد.
برای این منظور، شرایط API اشاره میکند که توییتر ممکن است در آینده شامل تبلیغات شود:
تویتر حق ارائه تبلیغات از طریق APIهای خود (“تبلیغات توییتر”) را برای خود محفوظ می دارد. اگر تصمیم دارید تبلیغات توییتر را به محض شروع ارائه آنها ارائه دهید، بخشی از درآمد تبلیغات را با شما مطابق شرایط و ضوابط فعلی خود به اشتراک خواهیم گذاشت.
در حال حاضر، تبلیغات توییتر – به طور خاص توییتهای تبلیغاتی – ممکن است در مشتریان رسمی شرکت و همچنین در برخی از مشتریان شخص ثالث مانند Hootsuite ظاهر شوند. این قرارداد همکاری با Hootsuite و سایر شرکا از اواخر سال 2010 برقرار است.
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده مهمان است و لزوماً MarTech نیست. نویسندگان کارکنان اینجا فهرست شدهاند.