منظور از مدیریت استراتژیک برند حمایت از شرکت‌ها در بدست آوردن (یا بهبود) تشخیص برند، افزایش درآمد و دستیابی به اهداف بلند مدت کسب و کار است.
مدیریت یک برند می‌تواند شامل جنبه‌های مختلفی شود، از تمرکز دارایی‌های دیجیتال گرفته تا حفظ ثبات برند در نقاط تماس. مدیریت استراتژیک برند به جنبه طولانی‌مدت مدیریت برند شرکت شما اشاره دارد.
این اغلب شامل اثبات برند در آینده است؛ تنظیم فرآیندهای پایدار و تکرارهای برنامه‌ریزی‌شده برای توانمندسازی کارکنان در ایجاد، مدیریت و توسعه برند به روشی که بدون ریسک عدم مغایرت برند کار می‌کند.
مدیریت استراتژیک برند چیست؟
با ایجاد یک استراتژی برند که از اهداف و فرایندهای کلی شرکت شما پشتیبانی می‌کند، مطمئن خواهید شد که برند شما می‌تواند به شکلی پیشرفت و رشد کند که در طولانی‌مدت به سود کسب و کارتان باشد. استراتژی برند ترکیبی از روش‌هایی است که به شما کمک می‌کند تا منحصر به فرد بودن و هویت برند خود را بیان کنید. این به شما امکان می‌دهد کیفیت را در ارتباطات و نقاط تماس مشتری افزایش دهید، تا یک برند قوی‌تر ایجاد کنید و (در نهایت) قدرت فروش را افزایش دهید.
وقتی استراتژی ایجاد کردید که برای برندتان چابک و سودمند است و به شما امکان می‌دهد به درک کلی آن ارزش دهید، سرمایه‌گذاری طولانی‌مدت در آینده شرکت خود انجام داده‌اید.
چرا مدیریت استراتژیک برند مهم است؟
- بهبود درک برند و تقویت قدرت فروش از طریق ایجاد اعتماد
- افزایش حفظ، نگهداری و وفاداری مشتری و ارزش برند
- متمایز کردن برند به گونه‌ای که منحصر به فرد بودن را به مشتریان نشان دهد
- باعث می‌شود ارتباطات بازاریابی تأثیر بیشتری داشته باشد
- فعال کردن کارمندان برای افزایش تعاملات و مشارکت‌ها
- کاهش آسیب‌پذیری شرکت نسبت به تغییرات فاحش در بازار
چگونه استراتژی مدیریت برند ایجاد کنیم؟
همانطور که حدس زده‌اید، هنگام ایجاد یک استراتژی موفقیت‌آمیز برای مدیریت برند، چندین عامل وجود دارد که باید آن‌ها را در نظر بگیرید. مهمترین آن‌ها عبارتند از:
- اطمینان حاصل کنید که موقعیت و ارزش برند شما در یک راستا قرار دارد.
- نظارت فعال بر شهرت برند (چه کسی در کجا و چه زمانی چه می‌گوید).
- متمرکز کردن برند برای اطمینان از اینکه ذینفعان می‌دانند از چه چیزی در کجا، چه زمانی و چگونه استفاده کنند.
- اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل مکرر عملکرد برند و تأیید اینکه کلیه فعالیت‌های برند در مسیر درست قرار دارد.
بیایید از منظر دقیق‌تری به آن نگاه کنیم.
روند مدیریت استراتژیک برند
ضروری است که هر شرکت فرآیند منحصر به فرد مدیریت برند را طراحی کند. این امر برای ایجاد شخصیت منحصر به فرد در دنیای کسب و کار مدرن بسیار مهم است. مدیریت استراتژیک برند شامل چند جنبه برجسته است که به شرح زیر می‌باشد:
- برنامه‌ریزی شناسایی فرآیند: این مرحله اطمینان می‌دهد که ارزش‌های برنامه‌ریزی استراتژیک در تمام بخش‌ها قابل درک و رعایت شده است. مقادیر باید با روند برنامه‌ریزی استراتژیک هم‌سو و بر انجام مأموریت و چشم‌انداز شرکت متمرکز باشد.
- موقعیت تجاری برند: فعالیت طراحی پیشنهاد شرکت و تجزیه و تحلیل موقعیت آن در بازار به عنوان موقعیت تجاری نامیده می‌شود. این جنبه به متقاعد کردن مصرف‌کنندگان در مورد مزایای شرکت نسبت به رقبا و ویژگی‌های آن کمک می‌کند. موقعیت‌یابی برند همچنین شامل تصویری از انجمن‌های مختلفی است که شرکت با آن‌ها مرتبط بوده و توضیحاتی در مورد ماهیت برند دارد.
- اجرای برنامه بازاریابی برند: بازاریابی برند شامل انتخاب عناصر برند (آرم، عکس، نماد و شعار) توسط بازاریابان جهت استفاده در هنگام تبلیغ برند است. این امر همچنین شامل ایجاد انجمن‌های قوی، مطلوب و منحصر به فرد با حمایت از برنامه‌ها و فعالیت‌های بازاریابی است.
- اندازه‌گیری و تفسیر عملکرد برند: این به شما کمک می‌کند تا با تحلیل تأثیر مالی سرمایه‌گذاری‌ها و هزینه‌های بازاریابی برند، زنجیره ارزش برند را درک کنید. این امر همچنین به ارزیابی منبع ارزش ویژه برند و تنظیم ابزارها و رویه‌های عملکرد سیستم اندازه‌گیری ارزش ویژه برند کمک می‌کند.
- رشد و تداوم ارزش ویژه برند: این شامل استفاده از ماتریس محصول برند، سلسله مراتب برند و ابزار نمونه کارها برای تعریف استراتژی برند است. موفقیت برنامه‌های آینده بازاریابی یک شرکت به سیستم مدیریت ارزش ویژه برند بستگی دارد. بازاریابان هنگام مدیریت ارزش ویژه برند در مکان‌ها و فرهنگ‌های مختلف، باید عوامل بین‌المللی، انواع مصرف‌کنندگان و بخش‌های بازار را در نظر بگیرند.
انواع استراتژی‌های برند
- تشخیص برند: برند قوی به طیف وسیعی از محصولات و برندهای فرعی که شرکت با آن‌ها سرو کار دارد، بستگی دارد. یک شرکت با سابقه از برند خود برای کسب شناخت و محبوبیت جهانی از طریق لوگو، شعار یا رنگ‌ها استفاده می‌کند.
- برندینگ شخصی: این امر مستلزم این است که هر برند نام جداگانه‌ای داشته باشد تا از رقابت با برندهای دیگری که توسط یک شرکت مادر اداره می‌شوند، جلوگیری کند. برندهای شخصی به ایجاد هویت منحصر به فرد برای یک برند کمک می‌کند که منجر به انعطاف‌پذیری بیشتر در بازاریابی محصولات مشابه با کیفیت متفاوت می‌شود.
- برندینگ نگرشی: این نوع استراتژی برند محدود به کیفیت یک محصول یا مصرف آن نیست بلکه نمایان‌گر شخصیت بزرگ‌تری است. برند نگرشی شامل جلب توجه یک احساس خاص است که لزوماً ارتباط مستقیمی با برند ندارد. یک مثال عالی برای این مورد، استراتژی برند است که توسط نایک با عنوان “Just Do It” استفاده شده است.
- گسترش برند: استفاده از برند قوی موجود برای ایجاد محصولات جدید یا اصلاح‌شده به عنوان گسترش برند نامیده می‌شود. این به برندهای برجسته اجازه می‌دهد تا وارد بازار جدیدی شوند که در آن آخرین نسخه یک محصول، به استثنای برند تغییریافته، مشابه محصول اصلی است.
- برچسب‌های خصوصی: برخی از خرده‌فروشان ممکن است دارای هویت برند قوی باشند (که به عنوان برندهای فروشگاهی نیز شناخته می‌شوند) که به آن‌ها امکان رقابت در برابر برندهای دیگر در بازار را می‌دهد. برچسب‌های خصوصی به طور فزاینده‌ای در سوپرمارکت‌ها محبوب شده‌اند و به محصولات آن‌ها این امکان را می‌دهد تا از سایر برندهای معتبر بازار بهتر عمل کنند.
- جمع‌سپاری: این برندها توسط افراد عادی برای تبلیغ برند ایجاد می‌شوند، به مردم اجازه می‌دهند بخشی از روند نام‌گذاری برند باشند. این فرآیند احتمال خطر ناشی از شکست برند را به حداقل می‌رساند زیرا محصولات مربوط به منافع شخصی افراد شرکت‌کننده در روند برند است.
جمع‌بندی
مدیریت استراتژیک برند نه تنها به افزایش ارزش محصول کمک می‌کند بلکه باعث ایجاد تعامل مثبت مشتری می‌شود. این یک جنبه مهم در بازاریابی است که از تصاویر یا پیام‌های کلیدی برای تأیید برند استفاده می‌کند.
